Herhaald pleidooi. Omdat we in steeds kleinere cirkels richting de afvoer draaien.

Een van de meest verbijsterende bijverschijnselen van islamitische aanslagen, is de toewijding van westerse media, politici, wetenschappers en culturele kopstukken om de werkelijke motieven van radicale moslims weg te poetsen. Steeds maar weer, vinden ze daar een geitenpaadje voor. 9/11? De Amerikanen voeren oorlog in het Midden-Oosten, dus dan kun je een tegenactie verwachten. Charlie Hebdo? Die cartoonisten beledigden en beschimpten de religieuze overtuigingen van de daders, logisch dat ze kwaad worden.

Zelfs als er geen duidelijke “””aanleiding””” aan te wijzen is in het gedrag van de slachtoffers of hun politiek leiders, weten de wegkijkers wel een uitvlucht te bedenken. Concertgangers van de Bataclan, flaneurs op de boulevard van Nice, vrouwen en jonge kinderen in Manchester, Duitse worsthappers op een kerstmarkt in Berlijn of een Syrische halssnijder in ’s Gravenhage? Racisme, sociaal-economische omstandigheden, onderdrukking, geen stageplaatsen op een discriminatoire arbeidsmarkt of gewoon de PTSS van een verwarde vluchteling. Alles is een argument en de mogelijke motieven zijn multi, zolang de inhoud van de koran maar niet als aanjager van het bloed en het kwaad genoemd hoeft te worden.

Ook na Sri Lanka steken de struisvogels de kop weer gretig in het woestijnzand. “Paasaanbidders” werden opgeblazen door “autochtone Sri Lankanen” met een bovengemiddelde opleiding en welvaartsstatus, zo lazen we bij de Staatsomroep. Alsof een gedegen opleiding of een gevulde bankrekening motieven zijn om je op te blazen in een kerk vol christenen of een hotel vol (Westerse) toeristen.